Onder de vlag van Odd Enjinears maakte ik enkele grote geluidsobjecten: het Woud Van Staal en D-Fence. Het waren grote installaties waar de toeschouwer fysiek doorheen kon lopen, slenteren of rennen waardoor een compositie of klankstapeling hoorbaar werd. Daarnaast was ik enkele jaren dierenverzorger in de installatie Roedel.
De installatie Woud Van Staal (2007-2011) was een tunnel van zestig meter met 3000 buisklokken. Hij werd bespeeld door de bezoeker die er met ferme tred doorheen liep, waardoor de melodie zich ontvouwt. Voor deelnemers is het maken van muziek een fysieke belevenis: een akoestische douche voor een ieder die durft, een sonische wassing voor hen die er naar snakken.
Het Woud dook op als landschapskunst, als landmark op pleinen in het kader van festivals, kunstroutes en bijzondere gelegenheden, in Nederland, Belgiƫ en Spanje.
De installatie D-Fence (2010-2012) bestond uit tachtig hekwerken, opgesteld als doolhof, gestemd in de tonen van een Javaanse gamelan. De installatie vormde een klinkend labyrint waarin de bezoeker, enkel gewapend met een houten stokje om langs de hekken te ratelen, het spoor bijster kan raken. Alle tonen waren met elkaar combineerbaar. Hoe meer bezoekers tegelijk, hoe kleurrijker de klankstapeling werd.
In de installatie Roedel ontfermde Odd Enjinears zich over een zeldzame diersoort: het Teilbeest.
Na veel speurwerk, intensief bijvoederen en een gericht fokprogramma waren we tussen 2011 en 2013 de trotse verzorgers van een roedel kerngezonde Teilbeesten. Behalve dat het van ijzer is, is een Teilbeest niks dierlijks vreemd: het loopt, roept, eet en poept, en ieder beest heeft zo haar eigen karakter. In een grote kooi leefden veertien teilkoeien en teilstieren: kalfjes, volwassenen en een paar oudjes. Roedel was geen voorstelling maar een continu levende installatie, en was te zien op vele pleinen.